مناجات
الهی!!!
من نه آنم که زفیض نگاهت چشم بپوشم
و تو نه آنی که گدا را ننوازی به نگاهی
در اگر باز نگردد نرم باز به جایی
پشت دیوار نشینم چون گدایی بر سر راهی
کس بغیر از تو نخواهم چو بخواهی چو نخواهی
باز کن این در که جز این خانه مرا نیست پناهی
یادمان باشد شاید شبی آن چنان آرام گرفتیم
که دیدار فردا ممکن نشود پس به امید فرداها
مبت ها را ذخیره نکنیم/